Özet

Dünya genelinde 2020 yılı mart ayında ortaya çıkan covid-19 pandemi süreci ile ülke yönetimleri salgının önüne geçmek için çeşitli önlemler almaya başlamıştır. Bun önlemler içerisinde okulların tatil edilmesi ve belirli yaş gruplarının sosyal izolasyonudur. Türkiye’de benzer önlemler alınmıştır. Önce tüm kademelerde eğitim veren resmi ve özel okullar tatil edilmiş ve uzaktan eğitime başlatılmış, sonrasında 20 yaş altı çocuklara sosyal izolasyon uygulanmıştır. Birden ortaya çıkan salgın bireylerin sosyal hayatında önemli değişikliklere sebep olmuştur. Bu değişimin ruhsal yapılar üzerinde de etkisi olduğu görüşmüştür. Bu araştırma pandemi sürecinde sosyal izolasyona maruz bırakılan okul öncesi çocukların yaşadıkları korkuların belirlenmesi ve bu bağlamda ailelerin nasıl çözüm yolları ürettiklerinin tespitini amaçlamaktadır. Araştırma temel nitel araştırma yöntemi ile yapılandırılmıştır. Araştırma katılımcıları okul öncesi kurumlarda öğrenim gören çocuğu olan 34 ailedir. Araştırma verileri yapılandırılmış görüşme formları ile internet aracılığı ile toplanmıştır. Araştırma bulgularında çocukların yaşadıkları korkuların öfke nöbeti, nedensiz ağlama, hırçınlık ve bağırma olduğu görülmüştür. Karşılaşılan sorunlara yönelik ailelerin bir kısmının yanıltıcı bilgilendirmeler yaptığı görülmüştür. Araştırma bulgu ve sonuçları makale içerisinde detaylandırılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Covid-19, pandemi, sosyal izolasyon, çocukluk dönemi korkuları.

Abstract

With the covid-19 pandemic in March 2020, governments have begun to take various measures to prevent the outbreak. These measures include school holidays and social isolation of certain age groups. Similar measures have been taken in Turkey. First, public and private schools providing education at all levels were vacated and distance education was commenced, and then social isolation was applied to children under 20 years of age. The sudden outbreak has caused significant changes in the social life of individuals. It has been observed that this change also has an effect on mental structures. This research aims to identify the fears experienced by pre-school children who are exposed to social isolation during the pandemic process and to determine how families produce solutions within this context. The research has been structured on the basic qualitative research method, which is one of the qualitative research methods. The research participants comprise of 34 families with children in pre-school institutions. The research data was collected via the structured interview forms and internet. The research findings showed that the fears children experience are temper tantrums, crying for no reason, belligerence, and shouting. It has been seen that some of the families, who are dealing with the problems encountered, has made misleading information. The findings and results of the research have been detailed in the article.

Keywords :Covid-19, pandemic, social isolation, childhood fears.